Rozwijaj zdrowe poczucie wartości u swojego dziecka!

Budowanie poczucia własnej wartości u dziecka będzie czynnikiem tworzącym zadatki na zdrowie dorosłego, zarówno w umyśle, jak i ciele.  Posttawa pewności siebie i stworzenie w dziecku nawyku dążenia do dobrego samopoczucia z pewnością przeniesie się do dorosłości i przyczyni do oczekiwanych sukcesów.

Poczucie własnej wartości

Zachęcanie dziecka do pozytywnego rozwijania własnego indywidualnego obrazu siebie jest bardzo ważne.  Chociaż zaczyna się jako mały i nieistotny proces, budowanie własnego wizerunku ma w rzeczywistości duży wpływ na sposób, w jaki dziecko postrzega siebie.  Poglądy te bez wątpienia zostaną przeniesione w dorosłość, więc implikacje są daleko idące.

Uczenie dziecka silnego pozytywnego obrazu siebie pomoże również uchronić je przed przyszłymi problemami behawioralnymi. Aby taką wartość zbudować, możemy np. zapisać dziecko na zajęcia dodatkowe. Przykładem takich zajęć mogą być zajęcia sztuk walki dla dzieci, które odbywają się np. w Toruniu o czym więcej na https://toruninfo.pl. Co do problemów behawioralnych, to problemy te zwykle wynikają z uczucia poszukiwania akceptacji, które, jeśli nie zostanie odnalezione w rodzinie, będzie poszukiwane na zewnątrz.

Na młodych etapach życia dziecka bycie dostępnym dla dziecka w jak największym stopniu jest również kolejnym sposobem na budowanie poczucia własnej wartości.  Jednak przebywanie w pobliżu niekoniecznie oznacza uleganie każdemu kaprysowi i upodobaniu dziecka.  Bardziej chodzi o budowanie poziomu więzi w rodzinie, tak aby pożądana bliskość była instrumentalna w rozwijaniu w dziecku elementu miłości i pewności siebie.

Interakcja z dziećmi

Bardzo zalecane jest również wchodzenie w interakcję i autentyczne zainteresowanie czynnościami i osiągnięciami dziecka.  Czasami może to wymagać pewnego procentu udawania zainteresowania, ale warto podjąć wysiłek, aby wzbudzić w dziecku poczucie własnej wartości.

Łagodne wyjaśnianie lub poprawianie dziecka sprawia, że ​​dziecko nie staje się zbyt przestraszone, a jednocześnie jest w stanie zrozumieć przyczynę korekty, a także jest w stanie przyznać się do błędu.  To z kolei pomaga dziecku zawsze móc iść naprzód i poprawić się, nawet po popełnieniu błędu.